Stargard Szczeciński
Stargard Szczeciński
Stargard Szczeciński jest trzecim, co do wielkości i jednym z najlepiej rozwijających się gospodarczo miast województwa zachodniopomorskiego. Zajmuje powierzchnię 4 810 ha i liczy ok. 70 tys. mieszkańców. Położony jest nad rzeką Iną, w odległości 40 km od Szczecina, 180 km od Berlina i 120 km od terminalu promowego w Świnoujściu. Miasto leży na pograniczu dwóch wielkich krain geograficznych, Niziny Szczecińskiej i Pojezierza Szczecińskiego, co ma duży wpływ na zróżnicowanie typów krajobrazu w najbliższej okolicy.
Przez Stargard Szczeciński przebiega 15 południk długości geograficznej wschodniej, który jest głównym południkiem środkowoeuropejskiej strefy czasowej.
Stargard Szczeciński jest również miastem o dużych walorach turystyczno-wypoczynkowych. Szczególnie ciekawym ze względu na wysoką rangę zabytków, których uroda i wartość pozwoliła na włączenie ich do Europejskiego Szlaku Gotyku Ceglanego, w połączeniu z naturalnymi warunkami przyrodniczymi.
Brama Portowa (Młyńska) w Stargardzie Szczecińskim
Gotycka Brama Portowa zwana również Bramą Młyńską, Wodną, Herbową i Rzeczną, należy do jednej z czterech bram średniowiecznych Stargardu Szczecińskiego. Jest jednocześnie unikatowym zabytkiem tego typu na terenie Europy zarówno ze względu na pełnioną funkcję jak i niespotykana architekturę.
Od 2010 roku znajduje się na liście pomników historii. Powstała najprawdopodobniej na początku XV wieku, a jej wizerunek zamieszczany był na pieczęciach oraz na używanym do XX wieku starym herbie miasta.
Nazwa pochodzi od powstałego w XIII wieku młyna na Kanale Młyńskim. Do jej funkcji należała kontrola jak i pobieranie myta za przewóz towarów rzeką. W czasach PRL swój punkt informacyjny miało Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze. W kolejnych latach mieściło się w niej Stargardzkie Stowarzyszenie Miłośników Sztuk Plastycznych ‘Brama’ oraz Stargardzkie Bractwo Rycerskie ‘GRYF’ mające swoją siedzibę do dziś.
W latach 2008 – 2010 Brama Młyńska przeszła generalny remont. Brama o podstawie prostokątnej o bokach 14m i 6m zbudowana jest z cegły. Dwukondygnacyjna budowla z dwiema 28 – metrowymi, ośmiobocznymi wieżami kryta jest czterospadowym dachem. Nad przejazdem znajdują się okna strażnicze zarówno od strony miasta jak i od zewnątrz. Blendy wypełnione lasowaniem z rozetą zdobią elewację murów od strony miasta. Wieże z otworami strzelniczymi i krenelażami – zębatymi zwieńczeniami ścian, mają ceglane ostrosłupowe hełmy z iglicami z kulami i gryfami.
Na początku XIX wieku w Bramie mieścił się areszt, wtedy też łuk przejazdu zabudowany został ryglowanymi ścianami. Koniec wieku XIX przyniósł przebudowę bramy w stylu neogotyckim i dodanie wielu blank.
Stargard Szczeciński jest trzecim, co do wielkości i jednym z najlepiej rozwijających się gospodarczo miast województwa zachodniopomorskiego. Zajmuje powierzchnię 4 810 ha i liczy ok. 70 tys. mieszkańców. Położony jest nad rzeką Iną, w odległości 40 km od Szczecina, 180 km od Berlina i 120 km od terminalu promowego w Świnoujściu. Miasto leży na pograniczu dwóch wielkich krain geograficznych, Niziny Szczecińskiej i Pojezierza Szczecińskiego, co ma duży wpływ na zróżnicowanie typów krajobrazu w najbliższej okolicy.
Przez Stargard Szczeciński przebiega 15 południk długości geograficznej wschodniej, który jest głównym południkiem środkowoeuropejskiej strefy czasowej.
Stargard Szczeciński jest również miastem o dużych walorach turystyczno-wypoczynkowych. Szczególnie ciekawym ze względu na wysoką rangę zabytków, których uroda i wartość pozwoliła na włączenie ich do Europejskiego Szlaku Gotyku Ceglanego, w połączeniu z naturalnymi warunkami przyrodniczymi.
Gotycka Brama Portowa zwana również Bramą Młyńską, Wodną, Herbową i Rzeczną, należy do jednej z czterech bram średniowiecznych Stargardu Szczecińskiego. Jest jednocześnie unikatowym zabytkiem tego typu na terenie Europy zarówno ze względu na pełnioną funkcję jak i niespotykana architekturę.
Od 2010 roku znajduje się na liście pomników historii. Powstała najprawdopodobniej na początku XV wieku, a jej wizerunek zamieszczany był na pieczęciach oraz na używanym do XX wieku starym herbie miasta.
Nazwa pochodzi od powstałego w XIII wieku młyna na Kanale Młyńskim. Do jej funkcji należała kontrola jak i pobieranie myta za przewóz towarów rzeką. W czasach PRL swój punkt informacyjny miało Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze. W kolejnych latach mieściło się w niej Stargardzkie Stowarzyszenie Miłośników Sztuk Plastycznych ‘Brama’ oraz Stargardzkie Bractwo Rycerskie ‘GRYF’ mające swoją siedzibę do dziś.
W latach 2008 – 2010 Brama Młyńska przeszła generalny remont. Brama o podstawie prostokątnej o bokach 14m i 6m zbudowana jest z cegły. Dwukondygnacyjna budowla z dwiema 28 – metrowymi, ośmiobocznymi wieżami kryta jest czterospadowym dachem. Nad przejazdem znajdują się okna strażnicze zarówno od strony miasta jak i od zewnątrz. Blendy wypełnione lasowaniem z rozetą zdobią elewację murów od strony miasta. Wieże z otworami strzelniczymi i krenelażami – zębatymi zwieńczeniami ścian, mają ceglane ostrosłupowe hełmy z iglicami z kulami i gryfami.
Na początku XIX wieku w Bramie mieścił się areszt, wtedy też łuk przejazdu zabudowany został ryglowanymi ścianami. Koniec wieku XIX przyniósł przebudowę bramy w stylu neogotyckim i dodanie wielu blank.
Na pierwszy rzut oka pocztówka skojarzyła mi się z Lwówkiem Śląskim,choć sama nie wiem dlaczego :) Ładne miejsce... :-)
OdpowiedzUsuńTaka klimatyczna ta pocztówka :)
OdpowiedzUsuńBrama ciekawa, to na pewno. Szkoda tylko, że jest taka dość dziwna ramka :/
OdpowiedzUsuń